ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

Οπόταν ήλθεν ο καιρός να γεννήσει η Ολυμπιάς, αυτό το θαυμαστόν παιδίον εκινδύνευσε πολύ.
Ωσάν εγεννήθει τό παιδίν, έγιναν παρευθύς βρονταίς με άνεμον, και ήλθε κοντά της μιά αντάρα, και την περιεκύκλωσεν εις τρόπον όπου εφοβήθησαν μικροί και μεγάλοι. Ο Φίλιππος εχάρη κατα πολλά, και έδωκεν  ορισμόν εις όλαις ταις χώραις του νά κάμουν όλοι μεγάλαις χαρές για την γέννησιν του παιδίου του. Το παιδίον ανετράφη και εσύντηχε, και όταν ήλθεν εις ηλικίαν τεσσάρων χρόνων, έκραξεν ο Φίλιππος τον μέγαν Αριστοτέλην τον διδάσκαλον, και του παρέδωσεν τον Αλέξανδρον δια να τον μάθη τα γράμματα. Ο Αλέξανδρος εις ολίγους χρόνους έμαθεν  γραμματικήν, ρητορικήν, φιλοσοφίαν, και επρόκοπτε καλά, τα δε άλλα παιδία του σχολείου τον εφθονούσαν και τον εζήλευαν.
Μίαν ημέραν λέγει της μητρός του ο Αλέξανδρος,
-μητέρα μου, ποθώ να μάθω την Αστρονομίαν των Αιγυπτίων, και παράδωσε με εις τόν Νεκτεναβόν, ότι ήκουσα ότι είναι πολλά άξιος εις τα Αστρονομικά και Μαγικά.
Η Όλυμπιάς έκραξε τον Νεκτεναβόν και του παρέδωκε τον Αλέξανδρον να τον μάθει τες επιστήμες του.
Επήρεν τον λοιπόν ο Νεκτεναβός και τον εμάθαινεν τες επιστήμες του, από δε το ταχύ έως το γεύμα επήγαινεν ο αλέξανδρος εις τον αριστοτέλην και εμάθαινε, και από το γεύμα έως το βράδυ πάλιν επήγαινεν εις τον πονηρόν Νεκτεναβόν.
Μία των ημερών εσύναξεν τα παιδία ο Αριστοτέλης οπου είχεν εις το σχολείον του όλα τα συνομίληκα του Αλεξάνδρου, και τα έβαλεν εις δύο τάξεις. Εις την μίαν τάξην έβαλε τον Αλέξανδρο πρωτοστάτωρα. Εις δε την άλλην τάξιν έβαλε τον Πτολεμαίον. Τα αράδιασεν  όλα κατά τάξιν, τους έδωκεν από έναν ξύλον εις το χέριν ολονών και τα επρόσταξε να πολεμήσουν το ένα μέρος με το άλλο. Άρχισαν να πολεμούν, ο δε Αλέξανδρος εμπήκεν εις την μέσην τους, τα εκατατσάκισε, τα ενίκησεν όλα και τα έφερεν εις το μέρος του.
Επήγεν και τον επήρεν από το χέρι και του είπεν,
-Αλέξανδρε, αν ίσως γένεις βασιλεύς και ορίσεις τον κόσμον όλον, τι καλόν θέλεις μου κάμεις;
Ο Αλέξανδρος απεκρίθει και του είπε,
-Διδάσκαλε, αν ίσως γένει αυτό που λέγεις και γίνω Αυτοκράτωρ του κόσμου όλου, εσένα θέλω κάμει μέγαν άνθρωπον, να είσαι πάντα μετ εμού.
Και ο Αριστοτέλης του είπε,
-Χαίρε λοιπόν, Αλέξανδρε Αυτοκράτωρ, ότι εις εσέ θέλει έλθει το βασίλειον να εξουσιάσεις όλον τον κόσμον.

-